Μαρία Βοναπάρτη

Μαρία Βοναπάρτη


Η Πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτη (2 Ιουλίου 1882 – 21 Σεπτεμβρίου 1962) ήταν Γαλλίδα ψυχαναλύτρια, που συνδέθηκε άμεσα με τον Σίγκμουντ Φρόυντ. Ο πλούτος της Μαρίας και η δημοτικότητα της ψυχανάλυσης, συνέβαλλαν στη διαφυγή του Φρόυντ από τη ναζιστική Γερμανία.

Οικογένεια


Η Μαρία Βοναπάρτη ήταν μικρανηψιά του Ναπολέοντα Α΄ της Γαλλίας. Ήταν κόρη του Ρολάνδου Βοναπάρτη (19 Μαΐου 1858 – 14 Απριλίου 1924) και της Μαρί Φελιξ Μπλάνκ (1859 – 1882). Ο παππούς της ήταν ο Πιέρ Ναπολέων Βοναπάρτης, γιος του Λουσιέν Βοναπάρτη, και ανιψιός του Ναπολέοντα. Ο παππούς της, από τη μητέρα της, ήταν ο Φραγκίσκος Μπλανκ, ο μεγαλύτερος κατασκευαστής ακινήτων του Μόντε Κάρλο. Γεννήθηκε στο Σαιν Κλου, προάστιο των Παρισίων, στη Γαλλία. Η μητέρα της πέθανε κατά τη γέννηση της Μαρίας.
Στις 21 Νοεμβρίου 1907, στο Παρίσι, παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Γεώργιο της Ελλάδας με πολιτικό γάμο, και με θρησκευτική τελετή στις 12 Δεκεμβρίου 1907, στην Αθήνα. Έκτοτε επίσημα επίσης ήταν γνωστή ως «Πριγκίπισσα Γεωργίου Μαρία».
Είχαν δύο παιδιά, τον Πρίγκιπα Πέτρο (1908-1980) και τη Πριγκίπισσα Ευγενία (1910-1988).


Ψυχανάλυση






Η Πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτη






Ανάμεσα στις πολλές υπηρεσίες της στην ψυχανάλυση ήταν η καταβολή λύτρων για την απελευθέρωση του Φρόυντ από τη ναζιστική Γερμανία, η υποστήριξη των ανθρωπολογικών εξερευνήσεων του Geza Roheim, και η διαφύλαξη των επιστολών του Φρόιντ προς τον Wilhelm Fliess, παρά την επιθυμία του Φρόιντ να καταστραφούν. Στη Μαρία Βοναπάρτη ο Σίγκμουντ Φρόυντ είπε: «η μεγάλη ερώτηση που δεν έχει απαντηθεί ποτέ και που δεν είμαι σε θέση ακόμα να απαντήσω, παρά τα τριάντα έτη έρευνάς μου στη θηλυκή ψυχή, είναι: τι θέλει μια γυναίκα;». Ίδρυσε το Γαλλικό Ιδρυμα Ψυχανάλυσης (Société Psychoanalytique de Paris SSP) το 1926.
Στις 2 Ιουνίου 1953, η Μαρία και ο Πρίγκιπας Γεώργιος αντιπροσώπευσαν τον ανηψιό τους, Βασιλιά Παύλο Α΄ της Ελλάδας, στη στέψη της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, στο Λονδίνο. Κουρασμένη από τη διάρκεια της τελετής, η Μαρία πρότεινε μια σύντομη ψυχανάλυση στον κύριο που είχε καθίσει δίπλα της, που ήταν ο μελλοντικός γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν. Ο Μιττεράν ενέδωσε στην Μαρία, και οι δυό τους πολύ λίγο παρακολούθησαν οποιοδήποτε μέρος της στέψης, αφού βρήκαν τις δραστηριότητές τους πολύ πιό ενδιαφέρουσες από τη μεγάλη και επίσημη τελετή. Ήταν ψυχαναλύτρια μέχρι το θάνατό της το 1962.

Πέθανε από λευχαιμία στο Σαιν-Τροπέ, αποτεφρώθηκε στη Μασσαλία και η τέφρα της ενταφιάστηκε στον τάφο του Πρίγκιπα Γεωργίου στο Τατόι, κοντά στην Αθήνα.
Η ιστορία της σχέσης της με τον Σίγκμουντ Φρόυντ και ο τρόπος με τον οποίο βοήθησε τη διαφυγή του ίδιου και της οικογένειάς του, έγινε κινηματογραφική ταινία, με τίτλο Πριγκίπισσα Μαρία (2004), σε σκηνοθεσία του Benoît Jacquot, με πρωταγωνιστές την Κατρίν Ντενέβ ως Μαρία Βοναπάρτη και τον Heinz Bennent ως Σίγκμουντ Φρόυντ.